| O Fortuna
O Fortuna, velut luna, statu variabilis
Semper crescis aut decrescis;
vita detestabilis, nunc obdurat, et tunc curat
ludo mentis aciem
egestatem, potestatem dissolvit ut glaciem.
Sors immanis et inanis, rota tu volubilis,
Status malus,
vana salus semper dissolubilis
Obumbrata, et velata michi quoque niteris;
Nunc per ludum dorsum nudum
fero tui sceleris.
Sors salutis et virtutis michi nunc contraria,
est affectus et defectus semper in angaria.
Hac in hora, sine mora
corde pulsum tangite;
quod per sortem sternit fortem,
mecum omnes plangite! | O Fortuno O Fortuno, niczym księżyć, jesteś zmienna
Pojawiasz się i znikasz,
Znienawidzone życie, wpierw gnębione, potem kojone
Wedle jej kaprysu
Bieda, i moc, topi ich jak lód
Fatum potworne i puste, ty kręcisz kołem
Jesteś nieżyczliwe.
Daremne próby zawsze zmieszają do nikąd
Zaciemnione, i zasłonięte, mnie też dręczysz
Teraz poprzez grę, zwracam mą nagość
twojej nikczemności
Przeznaczenie jest przeciw mnie, w zdrowiu i cnocie
zagnane, przygniecione, zawsze zniewalane.
Więc w tejże godzinie, bez zwłoki
szarp wibrującą strunę;
nim przeznaczenie powali grającego
Płaczcie ze mną wszyscy! |
