| The Blood Of Kingu Collect the blood of Kingu from the great old sea Gaze into your soul, Take up and read the tables of your destiny Chaotic waters covered every part of earth The ancient demons, they will return... | Krew Kingu Zbierz krew Kingu z wielkiego starego morza Spójrz w swoją duszę, Podnieś i czytaj tablice twego przeznaczenia
Kingu jest krwią ludzką przelaną Chaotyczne wody okryją każdą część Ziemi Wojenny marsz w twojej duszy. Hail! Kingu jest krwią ludzką przelaną Kingu, generał batalionu chaosu, Starożytne demony, one powrócą... |
* Fragment babilońskiego eposu Enuma Elish (w tłum. Stephanie Dalley (Oxford, 1991 r.)
"Wystawiła (Tiamat - przyp. Thor) rogatego węża, smoka mush-hushshu, bohatera lahmu,
Demona ugallu, psa wściekłego, człowieka-skorpiona,
Agresywne demony umu, człowieka-rybę i człowieka-byka."
Jak widać, opsiane w tekscie istoty należały do armii Tiamat.
Habur
Habur jest rzeką w północno-wschodniej Syrii. Karmienie dzieci jest metaforą - według legend upersonifikowana rzeka zrodziła gigantyczne węże, "okrywała smoki boskim blaskiem" mające "okropne oblicze". Zawierała w sobie jedenastu wojowników Kingu.
Kingu
Kingu [King-gud], oznacza Dowodzącego-Byka. "King" po szumersku oznacza "rozkazywać", "gu" to "byk, wojownik".Według babilońskiego mitu o stworzeniu świata, Kingu był synem boga oceanu słodkowodnego Apsu i oceanu słonowodnego Tiamat. Kiedy Enki zabił Apsu, Kingu poprowadził armię demonów swej matki przeciwko Mardukowi, synowi Enki. Kingu zginął z rąk Marduka, który zmieszał jego krew z ziemią i z tej materii stworzył pierwsze istoty ludzkie. Tak opisano go w książce "Słownik Mitologii Mezopotamii", J. Black, A. Green, Wydawnictwo Książnica 1998:
"W babilońskim eposie o stworzeniu świata, po zabiciu Apsu przez boga Ea, bogini Tiamat stworzyła boskiego Kingu, jako swego obrońcę i wodza swoich wojsk. Moc rozkazywania została mu nadana z chwilą, gdy Tiamat wręczyła mu tabliczkę przeznaczeń. Gdy armia Kingu stanęła twarzą w twarz z Mardukiem, szybko straciła odwagę i uciekła. Jedynie Tiamat i jej gwardia przyboczna złożona z potworów dotrzymali mu pola, ale w czasie dalszej walki zostali pokonani i zabici. Kingu i bogów z jego armii wzięto do niewoli i poprowadzono w tryumfalnej procesji boga Marduka. Marduk odebrał mu tabliczkę przeznaczeń i przekazał ją bogu Anu.
Po zwycięstwie Marduk zajął się dziełem rekonstrukcji i reorganizacji świata. Przebaczył schwytanym bogom, wcielając ich do zespołu mającego zbudować Babilon. Z pomysłem stworzenia czlowieka zwrócił się do swego ojca, boga Ea. Ea orzekł, że w tym celu jeden z bogów musi zginąć. Zwołano zgromadzenie wielkich bogów, którzy obwinili Kingu o najwyższę zbrodnię zdrady i skazali go na śmierć. Z krwi zabitego Kingu stworzono rodzaj ludzki.".
Mushussu (po lewej)
zachowały się mozaiki, ryty skalne i inne prace ukazujące te smoka, czasami samego, czasami z dużą figurą bez twarzy, czasami walczącego z grupą magów. Według legend mieszkał w górach przez ponad dwa tysiące lat, nie wiadomo dokładnie dlaczego tam. Wiadomo natomiast, że szukał kogoś, kogo miał uwolnić z "serca" wulkanu. Uwięziony podczas poprzedniego przymierza w złotym jaju, Mushussu został uwolniony dzięki kombinacji astrologicznych konjugacji przychylnym jego mocy oraz nowym magom rzucającym zaklęcia dostarczające magicznej iskry potrzebnej do przełamania więzów. Podobno magowie Ci rzucali zaklęcia mające na celu więzienie smoka, lecz wykorzystał on energię aby diametralnie zmienić cel zaklęć. Mushussu mógł zniszczyć każdego młodego maga, jeśli ten nie był zbyt przezorny i doświadczony. Obcenie Mushussu czai się na wschodnich szczytach, otoczony bogactwem. Pływa w rozlewisku, które wedle legend ma wielką moc, na coś oczekując....
Tables of destiny
tabliczki przeznaczenia. W mitologii babilońskiej mówi się o jednej lub kilku tabliczkach. Tak oto opisuje się je w "Słownik Mitologii Mezopotamii", J. Black, A. Green, Wydawnictwo Książnica 1998: W babilońskim eposie o stworzeniu świata Tiamat daja tabliczki Kingu, któremu odbiera je zwycięski Marduk i natychmiast, po opatrzeniu własną pieczęcią, zawiesza je sobie na piersi. Wyobrażano je sobie jako tabliczki pisma klinowego, opatrzone odciskami pieczęci cylindyrcznych, co nadawało im charakter swego rodzaju dowodu, jakby dokumentu prawnego lub usankcjonowanego traktatu. Tego, kto je trzymał, tabliczki obdarzały mocą określania przeznaczenia świata i nie bez powodu uważano je za kosmiczne "wiązanie łączące niebo i świat podziemny".
Tiamat
babilońska bogini pierwotnego chaosu i słonych wód morskich, jej imię wywodzi się z odmiany słowa tiamatum, "morze".. Była potworem uosabiającym słoną wodę, żeńskim pierwiastkiem kształtującego się wszechświata. Odbyła stosunek miłosny z Apsu, oceanem słodkowodnym, w wyniku czego urodziło się wiele młodych bóstw, takich jak Ea, ojciec Marduka. Ea zabił Apsu, a Tiamat w odwecie zaatakowała Ea i innych młodszych bogów wykorzystując do tego hordę dzikich potworów. Wówczas bogowie wybrali Marduka na swego wodza. Zabił on Tiamat rozbijając jej czaszkę maczugą, stojąc w tym czasie na jej "dolnych częściach". Następnie przeciął ją na dwoje: jedna połowa jej ciała stała się niebem, a druga ziemią; jej piersi ukształtowały góry, Tygrys i Eufrat płynęły z jej oczu, a ślina uformowała chmury. Na obrazach przedstawiających zabicie Tiamat jest ona przedstawiana jako smok lub podobny potwór, będący uosobieniem pierwotnego chaosu, który musi zostać opanowany przed powstaniem uporządkowanego kosmosu.
Ugallu
Posiadał ludzkie ciało, glowę lwa, stopy jak u ptaków. Jest demonem chroniacym ludzi przed złem i chorobami. Obrazek po lewej.
