| Son of the Sun In ancient days of Khem The gods would punish the hybris of Pharao The Sphinx burst into tears Visions of madness led the Pharao astray Apep will rise | Syn słońca W antycznych dniach Khema. Bogowie ukaraliby hybrydy Faraona Syn słońca, to było jego imię. Sfinks wybuchnął płaczem Wizję szaleństwa zgubiły Faraona. Syn słońca, to było jego imię. Apep powstanie. Syn słońca, to było jego imię. |
Tłumaczenie tekstu i przypiski, Dracaena Draco 
Apep
znany również jako Apop, "Mroczny wąż". Wstarych indyjskich pismach jest naszym dzisiejszym Skorpionem. Jest to wąż o dziewięciu głowach, który został pokonany przez Herkulesa. W egipskiej mitologii Seth (=Apep, wąż ciemności) został zabity przez Horusa, syna Ozyrysa. Jest on także smokiem, którego pokonał św.Grzegorz. Jest również rajskim wężem, który przyniósł śmierć przez poznanie dobra i zła. Jest on także orłem, tak jak znak Skorpiona pokazywany jest niekiedy w angielskich horoskopach, lub też szatanem jako wielkim przeciwnikiem.
Interpretacja będąca wcześniej na stronie:
Apop
mit. egipska -demon mieszkający w głębinach praoceanu, mający postać węża "o złym wyglądzie" i "złym charakterze". Odwieczny i przysięgły wróg słońca i porządku rzeczy, jest uosobieniem nicości i ciemności, lecz jednocześnie ma również cechy pozytywne - bierze udział w karaniu potępionych przez Sąd Ozyrysa - czyli stanowi część wymiaru sprawiedliwości. Posiada właściwości regenerujące - niektóre przedstawienia Apopa ukazują go owiniętego obrończo wokół ciała Ozyrysa. Zazwyczaj przedstawiany jest jako olbrzymi spętany wąż, lub w którego ciało wbite są noże. Według Greków Apop był bratem Heliosa.
Aton [egip.]
widzialny aspekt boga Słońca Re; w czasach Amenhotepa IV Echnatona (XIV w. p.n.e.) uznany za jedyne bóstwo państw.; przedstawiany jako promieniujący dysk słoneczny, którego promienie, zakończone dłońmi, błogosławią faraona - jedynego proroka Atona - i jego rodzinę.
Isis (pol. Izyda)
egip. bogini, która początkowo była personifikacją tronu król.; wg mitologii egip. żona Ozyrysa i matka Horusa; patronka magii; czczona m.in. w tzw. Iseum (środk. Delta), Abydos, Koptos i na File; popularność Izydy wzrosła w Okresie Późnym; w czasach gr.-rzym. kult Izydy rozprzestrzenił się poza Egiptem (m.in. w Rzymie); przedstawiana najczęściej jako kobieta z hieroglifem na głowie - wyobrażeniem tronu, lub (identyfikacja Izydy z Hathor) dyskiem słonecznym między krowimi rogami; często występuje w towarzystwie Neftydy; brązowe figurki Izydy z małym Horusem na kolanach uważano w średniowieczu za wyobrażenia Madonny z Dzieciątkiem.
Khem
egipski bóg płodności, urodzaju, żywotności, Grecy identyfikowali go jako, Pan. Khem to egipski bóg ojciec reprezentowany jako mumia.
Osiris (pol. Ozyrys)
mit. egip. jedno z najważniejszych bóstw staroż. Egiptu; gł. aspekty Ozyrysa: 1) uosobienie zmarłego faraona; 2) bóstwo wegetacji i wiosennego odrodzenia przyrody; 3) bóstwo zmarłych; 4) bóstwo płodności; wg mitu z Heliopolis, Ozyrys był synem Geba i Nut, bratem i mężem Izydy, ojcem Horusa; jako król ziemski Ozyrys został zamordowany przez swego brata Seta, zmumifikowany, a po przywróceniu do życia, stał się królem świata zmarłych (natomiast Horus, po walce z Setem, odzyskał król. władzę na ziemi); mit ten był corocznie odtwarzany podczas święta zmarłych; gł. ośr. kultu Abydos i Busiris (ob. Abu Sir Bana); przedstawiany jako mumia w koronie Górnego Egiptu ozdobionej piórami (tzw. korona atef), często w towarzystwie Izydy.
Toth
egipski bóg magii.
